Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Μέσα στην κερκίδα του Άρη

Σε videos οι συγκλονιστικές στιγμές στην κίτρινη κερκίδα, στα γκολ του Κόκε και του Λαζαρίδη. Ο Άρης των Ελλήνων, από τους Γκάλη - Γιαννάκη μέχρι... τη Μαδρίτη. Νίκος Λαζαρίδης στο contra.gr: "Το γκολ της ζωής μου". Ολα για το μεγάλο διπλό του Αρη που έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κερδίζει επί ισπανικού εδάφους. Δείτε αποκλειστικές φωτογραφίες και videos. Υποδοχή ηρώων στους θριαμβευτές.


Τα ταξίδια των φιλάθλων, κυρίως δε των οπαδών, έχουν πάντα ιδιαιτερότητες. Για να μείνουν χαραγμένα στο μυαλό, ωστόσο, απαραίτητο συστατικό στοιχείο είναι το αποτέλεσμα. Η νίκη, η πρόκριση, το γκολ.


Υπάρχουν ταξίδια, τα οποία ορισμένοι τολμηροί τα κάνουν κι ας είναι τα προγνωστικά εναντίον τους. Με αυτόν τον Άρη, βέβαια, άντε να κάνεις προγνωστικά... Το μόνο σίγουρο ήταν πως οι φωνές αιώνιας πίστης θα ακουστούν στο «Βιθέντε Καλντερόν», το είχαν υποσχεθεί οι οργανωμένοι οπαδοί πως η κερκίδα τους θα θυμίσει κάτι από «Κλεάνθης Βικελίδης». Αυτό κι έκαναν, μέχρι να έρθει το πρώτο γκολ, η αρχή του θριάμβου.
Άμεση αθλητική ενημέρωση όπου και αν βρίσκεστε μέσω του επίσημου twitter και του επίσημου facebook του contra.gr.
Η φάση ήταν δύσκολη, ο δείκτης στην ένταση των συναισθημάτων ανέβηκε και κατέβηκε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Μέχρι να σουτάρει ο Σέρχιο Κόκε και να αναπαυτεί η μπάλα στα δίχτυα του Ντε Χέα. Το 0-1 ήταν αυτό που έριξε τον ψυχολογικό τοίχο, έκανε τους παίκτες να πιστέψουν πως μπορούν να φύγουν νικητές. Σαν να το οσμίστηκαν οι φίλοι του Άρη στις κερκίδες το πανηγύρισαν με την ψυχή τους. Και δικαιώθηκαν.


Το πρώτο video τραβήχτηκε ακριβώς μέσα από το πέταλο του «Βιθέντε Καλντερόν» και το contra.gr σας μεταφέρει ακριβώς εκεί. Στη νίκη – μισή πρόκριση του Άρη, εκεί όπου γράφτηκε Ιστορία.


Ακριβώς ίδια διακύμανση συναισθημάτων υπήρχε και στο 82' του αγώνα, όπως φαίνεται στο δεύτερο video. Μόνον που το γκολ του Νίκου Λαζαρίδη σήμανε την ολοκλήρωση του θριάμβου. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα, από έναν μάλλον απροσδόκητο πρωταγωνιστή. Σε κάθε περίπτωση, όμως, καλοδεχούμενο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: